"Σ' αγαπώ."
Δηλαδή ανοίγεις την αγκαλιά σου και με κλείνεις μέσα. Τυλίγεις τα χέρια σου στα πλευρά μου και γω κουλουριάζομαι σαν έμβρυο για να χωρέσω. Ολόκληρη. Γέρνω το κεφάλι μου και το ακουμπώ στο στήθος σου. Συντονίζομαι στο χτύπο της καρδιάς σου. Κλείνω τα μάτια, βγάζω τον αέρα από τα πνευμόνια μου και σωπαίνω. Βαστάω ακόμα και την ανάσα μου. Είμαι γεμάτη.
"Σ' αγαπώ."
Δηλαδή, όλα μου τα προβλήματα δείχνουν μικρά και ασήμαντα. Αντιμετωπίσιμα. Αφού είσαι μαζί μου, μπορώ. Τα πάντα μπορώ. Και στα μικρά αλλά και στα μεγάλα, μπορώ. Και θα τα κάνω για σένα. Αφού μπορώ!
"Σ' αγαπώ."
Δηλαδή, ξεχώρισες αυτό που είμαι. Το ασήμαντο και το σπουδαίο. Άκουσες το γέλιο μου ανάμεσα στα άλλα. Κοίταξες τα δικά μου μάτια. Συμφώνησες στη δική μου σκέψη. Αναστατώθηκες στη θλίψη μου. Άκουσες τη συμβουλή μου. Σεβάστηκες τη διαφωνία μου. Καμάρωσες στο πλάι μου. Στήριξες την αδυναμία μου. Ξενύχτησες στην αγωνία μου. Κατανόησες στα νεύρα μου και ταξίδεψες στα όνειρά μου.
"Σ' αγαπώ."
"Θα σ' αγαπώ."
Σε πόσους χρόνους κλίνεται;
5 σχόλια:
Σ΄αγαπώ, σ΄αγαπώ, σ΄αγαπώ αλλά γιατί "παρατατικός" και όχι ενεστώτας;
από τα λίγα που θυμάμαι:
Ενεστώτας: χρόνος ρήματος που δείχνει κάτι που γίνεται τώρα ή συνήθως π.χ τρέχω, παίζω, αγαπώ…
Παρατατικός: χρόνος ρήματος που δηλώνει κάτι που γινόταν στο παρελθόν συνέχεια π.χ έτρεχα, έπαιζα, αγαπούσα…
Μέλλοντας: Θα σ’ αγαπώ
Εξακολουθητικός μέλλοντας: Θα σ’ αγαπώ... για πάντα!
Φιλαράκια μου, εδώ είστε; Λύκε, μη χάσεις· πάλι πρώτος! Τι διάλο; κατασκόπους έχεις;
Κι εσύ μικρή, μπράβο! Επιτέλους ανέβασες ένα κείμενο!
Λϋκε ...έλα μου ντε; Πως γίνεται και ο ενεστώτας αντί για μέλλοντας γίνεται παρατατικός; Ε;;;
Βρε βρε... καλώς τονα το γέρο μας. Σαν τα χιόνια! Τι λες να επιστρέψουμε στην παλιά καλή συνήθεια και να τα λέμε blogοιντερνετικά, συχνότερα;
Φιλιά.
Μακρυά πάντως από τον υπερσυντέλικο...
πιο κάτω δεν έχει
Αυτό ξαναπέστο! Και πόσο κρίμα είναι ε;;;
Δημοσίευση σχολίου