tag:blogger.com,1999:blog-4258752025179461886.post3586636084112522728..comments2023-11-05T10:12:57.582+02:00Comments on Άποψη: Ωραία μέρα σήμερα.Αποψηhttp://www.blogger.com/profile/00054086909303387164noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-4258752025179461886.post-10769941229235483312007-12-18T15:46:00.000+02:002007-12-18T15:46:00.000+02:00@nataliaχαίρομαι για την επίσκεψή σου, περισσότερο...@natalia<BR/>χαίρομαι για την επίσκεψή σου, περισσότερο γιατί μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες.<BR/>Δύσκολη δουλειά το "μαμαλίκι", αλλά είμαι σίγουρη ότι θα επιβραβευθείς από το/τα βλαστάρι/α σου και συ, όταν θα έρθει η ώρα.<BR/>Κατά τα άλλα... μάνα κουράγιο!Αποψηhttps://www.blogger.com/profile/00054086909303387164noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4258752025179461886.post-52594006343237023752007-12-18T09:47:00.000+02:002007-12-18T09:47:00.000+02:00Μπορεί να μην έγινες η μάνα που ήθελες εσύ για αυτ...Μπορεί να μην έγινες η μάνα που ήθελες εσύ για αυτές, ήσουν η μητέρα όμως που ήθελαν εκείνες για τον εαυτό τους....<BR/><BR/>Από μια μητέρα με τις ίδιες αγωνίες....αγωνιστικούς χαιρετισμούς με την ελπίδα να ακούσω κι εγώ αυτή την γλυκιά κουβέντα που άκουσες κι εσύ!Ναταλίαhttps://www.blogger.com/profile/15592511770381221887noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4258752025179461886.post-7860051163912165552007-12-16T20:30:00.000+02:002007-12-16T20:30:00.000+02:00@monahike likeπρώτη φορά είδα λύκο μπροστά μου και...@monahike like<BR/>πρώτη φορά είδα λύκο μπροστά μου και ένοιωσα ευτυχία. Σε διαβάζω τόσο καιρό, προβληματίζομαι με τα ερωτήματα που θέτεις, θυμώνω όταν αργείς να ανεβάσεις "υλικό", γελάω με ικανοποίηση όταν ξυπνάς κοιμισμένες συνειδήσεις.<BR/>Αντιλαμβάνεσαι την χαρά μου στο παραπάνω σχόλιό σου. Ούτε στον ύπνο μου...<BR/>Τα σέβη μου.Αποψηhttps://www.blogger.com/profile/00054086909303387164noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4258752025179461886.post-63719043541411683772007-12-16T19:40:00.000+02:002007-12-16T19:40:00.000+02:00Νομίζεις ότι βολεύτηκες όπως κάνουμε όλοι αλλά το ...Νομίζεις ότι βολεύτηκες όπως κάνουμε όλοι αλλά το άγχος για το τι κάνουν, πως το κάνουν, γιατί το κάνουν έτσι κι όχι αλλιώς θα σε συνοδεύει πάντα και πάντα θα αναρωτιέσαι τι δεν έκανες καλά.<BR/>Όσο για το blog σου φαίνεται καθαρά πως ήρθες για να μείνεις.<BR/>Χαίρομαι να σε διαβάσω και σε πρόσθεσα στο reader μου για να σε διαβάζω εγκαίρως.<BR/>Τις καλησπέρες μουmonahikoslikoshttps://www.blogger.com/profile/09317193852332688337noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4258752025179461886.post-38561288819245501222007-12-15T18:25:00.000+02:002007-12-15T18:25:00.000+02:00ΔΕΝ είμαι τόοοοοοοσο μεγάλη γέρο όσο διαβάζεται (φ...ΔΕΝ είμαι τόοοοοοοσο μεγάλη γέρο όσο διαβάζεται (φαίνεται, ακούγεται κλπ). Κι από δάνεια άλλο τίποτα. Το 1/4 των φιλανδικων δασών πάει στο χαρτί για τους φακέλους με τα ειδοποιητήρια των δανείων ΜΟΥ.<BR/><BR/>Όσο για τα παιδιά σου, άστα να φύγουν για να μπορείς να τους γκρινιαζεις ότι είναι γαιδούρια. Εγώ αυτό σκοπέυω να κάνω και να πάρω το αίμα μου πίσω.<BR/><BR/>Υ.Γ thanks a lot για την ανάρτηση του blog μου στο δικό σου. Προτίθεμαι να πράξω το ανάλογο, αλλά και να ακολουθήσω την συμβουλή σου, μόλις.... καταλάβω πως γίνεται. Το ψάχνω πάντως.Αποψηhttps://www.blogger.com/profile/00054086909303387164noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4258752025179461886.post-89415008554697816332007-12-15T18:10:00.000+02:002007-12-15T18:10:00.000+02:00Και γιατί δεν έβγαζες ένα δάνειο να τους προσφέρει...Και γιατί δεν έβγαζες ένα δάνειο να τους προσφέρεις όλα αυτά που ήθελες, κύριε Γκαργκάνα; Λοιπόν, geroντισσα, είσαι τυχερή που βλέπεις τα παιδιά σου. Εγώ δεν ξέρω πια που είναι. Καλά που έχουμε κινητά και τα ακούω...o geroshttps://www.blogger.com/profile/17092872958809416565noreply@blogger.com