Απ όλα τα φορέματά σου
Μου αρέσει εκείνο που σηκώνεται
Λίγο πιο πάνω από το φόβο σου
Με τον αέρα της προσμονης μου
Με γκρι απο καπου της θλίψης
Και θαλασσί κρυμμένο για το μάτι
Η ασταθής ισορροπία της αγάπης
Είναι θέμα φυσικής
Και άπειρη
Σαν να φορά τακούνια
(Επειδή τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται κάποια στιγμή θα καταλάβεις πως έπεσες θύμα. Προσπάθησα γιατί σου άξιζε.Αλλά...Όσοι δίνουν συμβουλές προς ναυτιλομένους δεν είναι ούτε καπεταναίοι, ούτε καν μούτσοι. Μοναχοί μόνο...)
"Η ασταθής ισορροπία της αγάπης
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι θέμα φυσικής ...
Και άπειρη
Σαν να φορά τακούνια"
το κρατάω αυτό...για να μην πέσω!
καλησπέέέρα
και τα κατάφερες, μπράβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ασταθής ισορροπία της αγάπης, αγαπητή μου είναι αποκλειστικά δική μας υπόθεση. Αν εκτραπεί και δεν επαναφέρετε τότε θα εκτραπείται και εσείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο
Η άποψη κ πάλι πίσω γιουπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεπιπτόντως να ξέρεις κάτι
Αυτός που ξέρειείναι ο τελευταίος που το έμαθε.
@όλους
ΑπάντησηΔιαγραφήόσους μου κάνετε την τιμή να περνάτε τις βόλτες σας από δω...
Καμιά φορά η ποίηση λειτουργεί σαν μάσκα. Σαν κουρτίνα που κρύβει την ασχήμια....
Σαν... τον σκοπιανό δημοσιογράφο που έγραφε τα καλύτερα ρεπορταζ για τις δολοφονίες γυναικών... Χωρίς να σημειώνει ότι αυτός ήταν ο δολοφόνος.....
Χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω...
!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή??????