Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2008

Ζητάμε πόλεμο! Κι εμείς ειρήνη. Και τι μας δίνετε;;;;

Αν αύριο μετανοιώσω γι' αυτήν την ανάρτηση, μπορώ άραγε να την σβήσω; Ή μήπως τα blogs είναι σαν την ζωή; Ότι κάνεις, το κανες. Δεν γυρνά ο χρόνος πίσω. Δεν χωρά γομολάστιχα!

Σήμερα (χθες) ήταν μια, από αυτές τις μέρες τις παράξενες. Που τίποτα δεν συμβαίνει και όμως συμβαίνουν όλα. Που σε βαραίνει το πρόβλημα του άλλου, τόσο πολύ, σαν να ναι δικό σου. Που σκέφτεσαι, θαρρείς και κάνεις ταμείο. Απολογισμός πρωτοχρονιάτικος, θαρρείς. 

Σήμερα μάλωσα.Για τα όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή. Και θύμωσα, επίσης.
Είπα, σε αγαπημένους δικούς μου, ότι δεν με νοιάζει  ποιος π@#@$ται με ποιον, ποιος είναι ομοφ^&%$#λος και ποιος όχι, τι στο καλό, κάνουν στην κρεβατοκάμαρά τους οι διοικούντες. Ούτε με ενδιαφέρει να δω το ρημαδοροζ DVD. Σκασίλα μου.

Εμένα με νοιάζει, που ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης, φέρεται να εκβιάζεται και κάποιοι πηγαίνουν ταξίδια, πριν δουν τα πειστήρια, πριν λάβουν σοβαρά υπόψην τους, την κατάσταση.
Με νοιάζει, που κάποιος/οι δημοσιογράφος/οι, αντί να ενημερώσουν την κοινή γνώμη, ως έχουν υποχρέωση, ενημερώνουν το Μαξίμου. Και μετά το παίζουν υπεράνω και κριτές. (Έλα τώρα, που δεν ξέρουμε ποιος είναι!)
Με κόφτει να μάθω, γιατί σάλταρε ο άνθρωπος, από το μπαλκόνι. Γιατί, δεν με πείθει τελικώς, ότι πήδηξε, γιατί "πήδηξε"... Μήπως πήδηξε, γιατί 'βαρυστομάχιασε";
Θέλω να ξέρω, ποιος και πως, διαχειρίζεται τα λεφτά μου. Εμού, της φορολογουμένης ελληνίδος.
Απαιτώ να μου ανακοινώσουν τα σχέδιά τους, περί του ασφαλιστικού, πριν το μάθω, ως υπερψηφισμένο νομοσχέδιο, την επομένη της κατάθεσής του, στη βουλή.
Θέλω να ξέρω, τι σόι παιδεία μεταρρυθμισμένη θα έχουν τα παιδιά μου, και τι στο καλό σύστημα υγείας θα ισχύσει, σ' αυτή την χώρα. 
Πείτε μου, απαιτώ, τι είδους αντανακλαστικά έχει αυτή η χώρα, που φτερνίζονται στην μέση ανατολή και μου ανεβαζουν κατά 15 λεπτά του ευρώ, τα καύσιμα, στο επόμενο δίωρο....
Εξηγήστε μου. Θα πάει ποτέ φυλακή, έστω κι ένας, από αυτούς που κερδοσκοπούν σε βάρος μου, η θα του κόψετε άλλο ένα πρόστιμο της τάξης των 30.000 ευρώ -μπρρρρ! φοβήθηκε-;

Δεν με ενδιαφέρει τι λέει ο παρολίγον αυτόχειρ,την ώρα που συνουσιάζεται. Ούτε καν αν αποκαλύπτει πιπεράτες λεπτομέρειες, για ανωτέρους του, από αυτές που και οι ίδιοι αποτάσσουν, μετά βδελυγμίας. Πραγματικά δεν με νοιάζει.

Γίνομαι όμως έξαλλη, όταν με περνούν για ηλίθια. Όταν με ταίζουν κουτόχορτο. Όταν συντηρούν το θέμα "DVD". Ενώ περνούν στα μουλωχτά, άλλα!

Αυτοί θέλουν να ζω σε ένα ¨ροζ¨ συννεφάκι. Εγώ όμως μικρή, έπαιζα με τα αγόρια, πόλεμο! Και το θυμάμαι ακόμα._

3 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Είμαστε μια ωραία παρέα που κάποιοι μας βάφτισαν κυβέρνηση.
Σαν φίλοι από παλιά λέμε και καμιά χοντράδα, τσακωνόμαστε, κάποιοι το παίρνουν στα σοβαρά και το ρίχνουν στο αλκοόλ, κάποιοι άλλοι πηδάνε από το μπαλκόνι.
Σε λίγο όλα θα ξεχαστούν θα συνεχίσουμε να είμαστε μια ωραία παρέα που κάποιοι θα τη βλέπουν ως κυβέρνηση.
Κάποιοι ίσως να λείπουν. Ε, τι να κάνουμε αυτά έχει η ζωή

Αποψη είπε...

Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε! Λύκε μου. Και για να καταλάβω, δηλαδή, δεεεν βλέπεις να αλλάζει το κλίμα;

monahikoslikos είπε...

Ναι το βλέπω να αλλάζει....
Στο χειρότερο!