Σουσάμι...Άνοιξη!

Το έμαθε η Άνοιξη ότι μπήκε; Μήπως να της το πει κανείς, να σηκωθεί και να έρθει στη θέση της σιγά σιγά, να αρχίσει δουλειά;

Άντε και αυτή η μούχλα -που ούτε βροχή είναι, ούτε και συννεφιά σκέτη- έχει αρχίσει και μου τη βαράει, αγρίως. Εγώ άλλη σύμβαση έκανα (πριν αριβάρω στον μάταιο τούτο κόσμο) με τον Δημιουργό. Ότι, δηλαδή, θα κατασκηνώσω στην Ελλάδα, με τον ήλιο ντάλα, με τις θάλασσες στα πόδια μου, το θερμόμετρο σε επίπεδα κοντομάνικου και με τις βροχές -τις απαραίτητες για να πρασινίζει το οικόπεδο- στην ώρα τους και στην σωστή ποσότητα!

Άντε λοιπόν σιγά-σιγά να ξεκουνηθεί η κυρία Άνοιξη, που φέτος πήρε άδεια από τη σημαία, και να κοπιάσει κατα δω! Άντε μην καταγγείλω τη σύμβαση και πάω στα ορίτζιναλ μέρη. Να κάνω παρέα με τον Γκρινιάρη, εκεί που αυτό που σου τάζουν, αυτό παίρνεις! Άντε γιατί οι υπομονές μου εξαντλούνται...

Είπαμε η σύμβαση το λέει ρητά και κατηγορηματικά. Το κλίμα εύκρατο. Ούτε ιδιαίτερες μούχλες ούτε τίποτα.

Θα μου πεις μόνο αυτό έλεγε; Όχι βέβαια! Το είχα δέσει εγώ το πράγμα από πολλές μεριές. Και τα της εκπαίδευσής μου είχα φροντίσει, και τα εργασιακά μου και τα συνταξιοδοτικά μου.
Εντάξει έκανα και γω τα σκόντα μου. αλλά σε γενικές γραμμές με είχα καλυμμένη.
Οι εκπτώσεις γίνανε στο όνομα του οικοπέδου. Γωνιακό, ευάερο ευήλιο, πευκόφυτο, κατάλληλο για οικογένεια.

Έβαλα λοιπόν και γω την τζίφρα και έσκασα μύτη. Έκανα την περίφραξή μου, σήκωσα το διόροφο -με αναμονές παρακαλώ, να βρούν και τα παιδιά- και μετά άρχισαν τα παρατράγουδα.
Τι είχαμε πει στην παράγραφο 2.1 του συμβολαίου; Η παιδεία δωρεάν; Δυστυχώς κυρία μου δεν βγαίνουμε. Βλέπετε με το ενοίκιο που πληρώνεται πως να ανταπεξέλθουμε στους όρους... Τραβάτε στα φροντιστήρια κλπ κλπ.
Έκανα την καρδιά μου πέτρα. Ας πάει και το παλιάμπελο είπα.

Μετά από λίγο νάτος πάλι ο "πωλητής"...
Ξέρετε κυρία μου, και στην παράγραφο 4.2 έχουμε ένα μικρό προβληματάκι. Ναι εκεί με τα εγασιακά σας... Μαζευτήκαμε πολλοί βλέπετε... Και οι δουλειές λίγες... Ίσως χρειαστεί να κάνετε λίγο υπομονή... Ανεργία;;; Μα τι είναι αυτά που λέτε... Μια μικρή καθυστέρηση μόνο... Μην είστε και σεις εριστική, να τα βρούμε...
Άντε πάλι να ρίξω τα μούτρα και να μην την καταγγείλω τη ρημαδοσύμβαση! Ήταν είπαμε καλό το οικόπεδο!

Αλλά και κείνη τη φορά που αρρώστησα ξαφνικά και έψαξα το γιατρό στο "συγκρότημα" όπως μου είχανε τάξει; Τζίφος. Όχι γιατρός, ούτε καν ιατρείο δεν υπήρχε... Και πάλι κυρία εγώ. Πήγα στον ιδιώτη και καθάρισα. Μου στοίχησε κατιτίς παραπάνω αλλά... γύρισα πίσω υγιής και απόλαυσα την ηλιόλουστη μέρα στο οικόπεδο.

Τώρα τελευταία έπαθα μόνο ένα κλακάζ! Να φανταστείς έφτασα τόσο κοντά, που έστειλα εξώδικο. Άλλα μου είπατε κύριε και άλλα κάνετε. Μου τάξατε ότι στα γεράματα θα με φροντίσετε και θα μου καταβάλετε συντάξιμες αποδοχές, ικανές να μου παράσχουν τα απαραίτητα για να επιβιώσω. Κι αυτό το κόβετε; Πάρτε το εξωδικούλι σας, να έχετε να πορεύεστε.

Όλα τα άντεξα λοιπόν. Όλα!
Αυτό που συμβαίνει σήμερα όμως δεν τρώγεται με τίποτα.
Φέρτε την Άνοιξη πίσω.
Ακόμα και την Άνοιξη ρε χαλάσατε; Της μάθατε να λουφάρει;
Μπήκε προχθές ρεεεε! Έληξε η άδειά της. Φωνάξτε την και πείτε της να πιάσει δουλειά. Άντε! Σβέλτα. Μην αμολήσω τον Λύκο και τότε δεν σας σώζει τίποτα!